Verhaal van Noordbarge

De oude nederzetting Barge splitste zich vanaf 800 na Christus zich in Noordbarge en Zuidbarge. In 1845 werden bij Noordbarge op het Hoge Loo Romeinse beeldjes van brons en terracotta gevonden. Bij het graven van zoeksleuven is in 1920 de aanwezigheid van vlakgraven van de Trechterbekercultuur aangetoond. In de jaren 1949, 1972, 1973 en 1974 zijn bij de Hoge Loo grootschalige opgravingen uitgevoerd, waarbij sporen uit verschillende perioden zijn onderzocht: graven van de Enkelgrafcultuur, een omvangrijk urnenveld uit de Late Bronstijd – Vroege IJzertijd en nederzettingen uit de Bronstijd en de Late IJzertijd – Vroege Romeinse tijd. De nederzetting met boerderijen van het type Noordbarge lag binnen een omheining.

Tegenwoordig is Noordbarge een wijk van de plaats Emmen. Aan de westkant grenst het aan het Noordbargerbos. Na de Tweede Wereldoorlog werd ten oosten van de Hondsrugweg een nieuwe woonbuurt gebouwd, die een onderdeel van Noordbarge is. Op 10 april 1945 werd ’s morgens in Noordbarge geschoten. De Geallieerden waren in Noordbarge aangekomen. ’s Middags werd er weer geschoten en inwoners vluchtten in schuilgaten in de grond. De Geallieerden schoten vanaf het kanaal tussen Westenesch en Noordbarge. De laatste Duitse soldaten gingen richting Emmen. Veel boerderij stonden ondertussen in brand. Noordbarge werd bevrijd door Poolse soldaten. Toen Noordbarge bevrijd was, kwamen velen vanuit Emmen naar Noordbarge. Toen het donker begon te worden, werden de straten door de Polen leeg gemaakt. Iedereen moest op de boerenerven blijven. De schade van de bezetting van Noordbarge was groot. In totaal brandden zeventien gebouwen af. Twee Duitse soldaten kwamen om het leven, 56 stuks vee sneuvelden, en de trambrug overleefde de oorlog niet.